Terug

“De Dam stond helemaal vol”
Vandaar, blad van Kerk in Actie, april 2004

“Er is onder het volk geen draagvlak voor het asielbeleid van dit kabinet”, constateerde één van de demonstranten die op Paaszaterdag meeliep in de landelijke demonstratie ‘Stop de uitzettingen, van harte pardon!’

Een stoet van twee kilometer lengte (tien- tot vijftienduizend mensen) trok door de Amsterdamse binnenstad om te protesteren tegen de plannen van minister Verdonk om duizenden vluchtelingen die al jarenlang in Nederland wonen, ons land uit te zetten. De organisatie Keer het Tij, waarbij bijna vierhonderd organisaties zijn aangesloten, riep op tot deze landelijke demonstratie, waarbij ook verschillende politieke partijen en enkele bekende Nederlanders aanwezig waren.

Twee bussen vol

Eén van de demonstranten was Maarten Goezinnen, werkbegeleider bij Vluchtelingen en Nieuwkomers Rivierenland (VNR), een onderdeel van de landelijke organisatie VluchtelingenWerk Nederland. Vanuit de regio Tiel/Culemborg reisden twee bussen vol mensen naar Amsterdam. “In totaal zo’n 75: beroepskrachten, vrijwilligers, mensen die op één of andere manier betrokken zijn geraakt bij asielzoekers en ook asielzoekers uit het AZC (asielzoekerscentrum). Het was indrukwekkend om met zo’n enorme stoet mensen door Amsterdam te lopen”, blikt Maarten terug. Hij heeft een goed gevoel overgehouden aan de dag, hoewel het getal van tienduizend demonstranten misschien niet zo heel spectaculair klinkt. “Als je tussen zo’n mensenmassa op de Dam staat, zijn het er gewoon heel veel. En het gaat ook niet alleen om het aantal demonstranten. Ik merkte dat het mij goed doet dat deze demonstratie en het werk dat in het land gebeurt voor vluchtelingen en asielzoekers, zo breed gedragen wordt. Alle politieke partijen ‘links van het CDA’ deden mee.” Op de vraag in hoeverre hij denkt dat er politiek gezien nog steun is voor het kabinetsbeleid op dit punt, zegt Maarten: “In ieder geval is wel duidelijk dat als er nu weer verkiezingen zouden zijn, de huidige coalitie geen meerderheid zou krijgen. Dat heeft met meer te maken dan alleen het asielbeleid, maar het zegt toch wel iets.”

Donderpreek

Ook de bekende Nederlanders ontbraken niet. Cabaretier Vincent Bijlo, kinderboekenschrijfster Carry Slee, Ad Visser en Jan Mulder lieten van zich horen. Maarten was vooral blij met de toespraak van Jan Mulder. “Hij is iemand die vrijuit kan spreken, zonder dat hij last heeft van een politiek keurslijf. Als zo iemand dan onverbloemd achter de asielzoekers gaat staan en laat zien dat hij hart heeft voor de problematiek van vluchtelingen en asielzoekers, dan is dat volgens mij heel belangrijk. Hij is dagelijks op de televisie te zien en hij heeft behoorlijk wat invloed op de mening van mensen.” Jan Mulder sprak ‘zijn donderpreek’ (zoals zijn toespraak door een aanwezige werd gekwalificeerd) uit voor een publiek dat ongeveer voor de helft bestond uit vluchtelingen en asielzoekers. Ook uit het AZC Culemborg was een twintigtal asielzoekers meegegaan. “Ik had stiekem op wat meer mensen uit het AZC gehoopt, het gaat hen toch als eerste aan. Maar je moet je bedenken dat veel bewoners van het AZC het uitermate moeilijk hebben. Vaak zijn zij gedeprimeerd en kunnen ze het niet meer opbrengen om mee te doen met zoiets als een demonstratie. Hun situatie is zo uitzichtloos; ze weten dat ze geen of nauwelijks kansen hebben in dit land en dat ze teruggestuurd zullen worden. De angst is groot, en dan is het moeilijk om mensen ergens voor te porren. Ze verwachten dat het toch geen verandering zal brengen in hun situatie en in hun kansen hier.” Voor de twintig mensen die wél meegingen, was het bijwonen van de demonstratie bijzonder. Maarten: “Het is toch een soort hart onder de riem, ze realiseren zich dat er mensen zijn die zich druk maken om hun problemen. Maar ik heb ook de reactie gehoord: ‘wie zal zich nu wat gaan aantrekken van die tienduizend mensen?’. Dus ook onder de asielzoekers leven dubbele gevoelens.”

Hart en hoofd

Maarten verwacht dat er de komende maanden veel te horen, lezen en zien zal zijn over het onderwerp ‘asielzoekers, uitzetting, opvang, illegaliteit’. “Het is een gevoelig onderwerp, dat steeds zal terugkeren. Ook met veel spookverhalen, trouwens. Op veel plaatsen wordt nu nagedacht over hoe het verder moet. Wat moeten we doen als mensen op straat belanden? Ook veel kerken zijn met dat onderwerp bezig. Wat ik zou willen, is dat mensen wel hun hart, maar ook hun hoofd laten spreken. En niet op eigen houtje aan de slag gaan met opvang of iets dergelijks, maar dit in overleg doen met de lokale werkgroep van vluchtelingenwerk. Anders worden mensen van de regen in de drup geholpen.”